Wie zijn wij

Het Inge Sportfonds is opgericht ter nagedachtenis aan Inge Caljouw. Inge was altijd bezig met gezond leven, bewegen en sporten. Zowel als sporter en in het bestuur was Inge vele jaren betrokken bij de rolstoelhockeyclub de SGB in Goes.

Inge vond het belangrijk dat iedereen ongeacht zijn/haar beperking kan sporten, hier heeft zij zich altijd voor ingezet. Nu zetten we haar gedachtegoed voort via het Inge Sportfonds.

Alle vrijwilligers van het Inge Sportfonds vervullen hun rol zonder enige vorm van (vrijwilligers)vergoeding.

Het bestuur bestaat uit (ex) rolstoelsporters:

Corné de Koning: voorzitter
Kris van der Werve: secretaris/ penningmeester
Jesse de Rooij: algemeen bestuurslid
Soraya de Bruin: algemeen bestuurslid
Matthijs Mol: algemeen bestuurslid

Raad van Advies:

Michiel Ruiter
Tom Caljouw
Janneke Haarhuis
Annemiek Gernaey-Remeeus
Lisa van Wijnen

Alle medewerkers stellen zich voor

Matthijs Mol

Matthijs Mol
Ik ben sinds 1997 lid bij de Sportclub Gehandicapten Beveland, waar ik Inge van ken. Na enige tijd werd ik gevraagd om zitting te nemen in het bestuur van de Sportclub Gehandicapten Beveland. Hier heb ik Inge leren kennen als een enthousiast en hulpvaardige vrouw die voor je klaar stond en je wilde helpen als het nodig was. Ik vind het daarom een eer en belangrijk om vanuit het gedachtegoed van Inge anderen te helpen binnen de sport voor mensen met een beperking. Hierom heb ik ‘ja’ gezegd tegen de functie van bestuurslid van het Inge Sportfonds. Ik hoop mij de komende tijd net zo enthousiast als Inge was, in te zetten voor het fonds dat we uit haar naam hebben opgericht.

Kris van der Werve
“In 2007 leerde ik Inge kennen bij de rolstoelhockey. In het veld waren we een goed team, ik zorgde voor het voorzetje en met een lobje schoot Inge dan zo de bal in de goal. Wat voelde het dan goed om na een high five samen weer terug te rijden naar onze eigen helft. Ook buiten de hockey werden we al snel vriendinnen, we gingen er vaak op uit. Pretpark, dierentuin concert at sea, vakantie, ontelbare etentjes en terrasjes, uren kletsen en dubbel liggen van het lachen, wat mis ik dat enorm! Via het Inge Sportfonds kunnen we het gedachtegoed van Inge levend houden. Ik ben blij dat ik daar als secretaris/penningmeester mijn steentje aan kan bijdragen.”

Kris van de der Werve

Corné de Koning en Inge

Corné de Koning
Ik ben Corné de Koning en paralympisch medaillist van de Paralympische spelen van Tokyo2020. Als H-hockeyer van het eerste uur was ik onderdeel van de SGB. Vele mensen heb ik zien komen en gaan. De klik met Inge was makkelijk gemaakt, zowel binnen het veld als daar buiten. Binnen de lijnen gebrand op het beste resultaat, daarbuiten stond gezelligheid centraal! Doordat ik andere sportieve doelen ging najagen zagen we elkaar vaak lange tijd niet. Desondanks pikten we de draad weer makkelijk op als we elkaar zagen. Om onderdeel te mogen zijn van deze foundation voelt als een eer. Het Inge Sportfonds wil zich inzetten Zeeuwse Sportevenementen te ondersteunen om mensen met een beperking zo volwaardig mogelijk te laten deelnemen. Voor mij is sport is altijd een belangrijk onderdeel geweest van mijn leven, het gaf me vrijheid en plezier. Als onderdeel van het Inge Sportfonds hoop ik het mogelijk te kunnen maken dat iedereen dit gevoel kan ervaren.

Soraya de Bruin
Ik ben 23 jaar en doe al ruim 13 jaar aan rolstoel hockey, ik zat samen met Inge in een H- hockey team. Ik heb altijd als keeper op doel gestaan in mijn team waarbij Inge me altijd instructie en tips gaf in het veld of langs de lijn. Inge heeft me veel geholpen niet alleen op sport gebied maar ook met de kijk op het leven met een beperking. Of ook wel welke beperking, zolang je alles kan ook al is het iets anders, is er geen sprake van een beperking. Door het Inge Sportfonds hoop ik dit door te geven aan andere mensen.

Soraya de Bruin

Jesse de Rooy

Jesse de Rooij
Als oud speler van de SGB en vriend van Inge. Ben ik benaderd door het Inge Sportfonds. Op dit moment ben ik werkzaam binnen de rolstoelhockeyvereniging De SGB in de functie van trainer. Ik heb Inge leren kennen via de rolstoelhockey. Inge was voor mij mijn steun en toeverlaat! Een echt maatje. Ik vind het dan ook een compliment om op deze manier met elkaar het gedachtegoed van Inge voort te zetten. Wij hopen jullie op sportief en sociaal vlak te mogen ondersteunen.

Tom Caljouw
Ik ben de vader van Inge en ik ben gepensioneerd loods. Inge vertelde me altijd met vol enthousiasme over de rolstoelhockey en hun financiële perikelen als ik terug kwam van een reis. Nu ik niets meer van haar hoor, zet ik me graag in voor het Inge Sportfonds.

Tom Caljouw

Michiel Ruiter

Ik ben vanaf 2001 vrijwilliger bij de SGB-Goes. Ik ben trainer en coördinator bij het rolstoelhockey en heb Inge in 2006 ontmoet. Met haar een zeer plezierige en leerzame tijd gehad en ik vind het een eer om een adviserende stem te hebben voor het bestuur van het Inge Sportfonds, samen met Tom, de vader van Inge.

Janneke Haarhuis

Ik ben Janneke Haarhuis, woon in Koudekerke met mijn man Bas en onze drie jongens. Inge en ik raakte bevriend op de middelbare school. Op de middelbare school had ze een hekel aan gym, vooral omdat er weinig aangepast was voor haar en ze eigenlijk alleen een beetje mee kon doen met tafeltennis. Bij de SGB veranderde dat en kwam de fanatieke sporter in Inge naar boven. Inge pastte één vaste dag per week op mijn oudste zoon, al vanaf baby af aan. Ze nam hem ook vaak mee naar de hockey. De jongens, Bas en ik deden deden vaak mee aan het eindtoernooi van de SGB. Lekker samen sporten en gezellig samen afsluiten; altijd een topdag! Hoewel het verdriet om Inge groot is, is het heel fijn om samen met mensen die van haar hielden aan iets positiefs te werken.

Janneke Haarhuis

Annemiek Gernaey-Remeeus

Ik heb Inge leren kennen op het Delta College in Middelburg, zo rond het jaar 2000. Tijdens de introductieweek, bij een potje tafeltennis, werden we vriendinnen. We hebben veel samen gedaan: van avondjes in de kroeg tot samen PSV en Ajax kijken op tv. Inge was altijd zichzelf, sociaal en voor iedereen een luisterend oor. Kortom: de beste vriendin die ik maar kon wensen. We hebben zoveel plezier gehad. Het doet veel pijn dat ze er niet meer is. Goed dat het Inge Sportfonds is opgericht! Zo is Inge toch nog een beetje bij ons. Een fonds dat staat voor wie ze was en de gedachten die ze had: zich inzetten voor mensen met een beperking. Goede voeding en beweging vond ze enorm belangrijk en ook dat mensen met een beperking met veel vertrouwen, zo zelfstandig mogelijk door het leven gaan. Lieve Inge, via dit fonds houden we jouw gedachten levend.

Lisa van Wijnen

Inge en ik hebben elkaar leren kennen op de middelbare school. In de 27 jaar dat we bevriend zijn geweest, hebben we veel samen ondernomen. Mijn mooiste herinnering is de reis naar Australië die we samen hebben gemaakt in 2009. Daar is ook deze foto gemaakt.
Hoewel het me veel verdriet doet dat ze er niet meer is, voelt het fijn om bij te dragen aan het Inge Sportfonds en zo andere mensen te helpen, net zoals Inge dat graag deed.

Lisa van Wijnen

Achtergrond van het Inge Sportfonds

De belangrijkste reden voor het Inge Sportfonds is om de herinnering aan Inge hoog te houden en zo onze waardering uit te spreken voor haar maatschappelijke inzet en betrokkenheid.

Op 10 juni 2020 werd Inge in Vlissingen waar ze woonde aangereden door een straatracer onder invloed van drugs. De moorddadige snelheid van 168 km/uur in de bebouwde kom waarmee dit gebeurde, bracht Inge zwaar lichamelijk letsel toe. Ze werd uit haar e-bike gereden en kwam een eind verder op het wegdek terecht waar ze, hevig bloedend, moest wachten op hulp. Een helikopter heeft haar nog naar het ziekenhuis in Rotterdam gebracht waar ze na 4 dagen overleed. Zij had geen kans.

Inge stond midden in het leven. Ze was speelster, coach, secretaris en chauffeur van de SGB (Sportclub Gehandicapten Beveland), ze schreef stukjes in de plaatselijke krant, gaf lessen op scholen, paste op kindjes en had veel vriendinnen, vrienden en kennissen.

Ze was een verstandige vrouw, had een Havo en Bachelor opleiding. Ze was ook bezig met een post-HBO opleiding en in juli zou ze die afronden met het eindexamen. Na de zomer zou ze dan haar bedrijf kunnen starten met een goed verdienmodel. Dit bedrijf moest mensen met een beperking coachen op het gebied van bewegen, voeding en ontspanning. Ze vond dat nodig om vooral in coronatijd mensen met een beperking die intern woonden, te helpen uit hun isolement te komen.

Inge vond ook dat er meer geld moest komen voor de gehandicaptensport. In het verleden heeft ze ook nog een crowdfunding actie gevoerd en met succes. Nu Inge er niet meer is, hebben we het Inge Sportfonds. Het bestuur, allemaal (ex)rolstoelers, zijn nu heel enthousiast om wat Inge wilde: meer financiële middelen voor de gehandicaptensport bijeen brengen via het Inge Sportfonds. Elke donatie is welkom, hoe klein ook.

Hieronder staan foto’s van het grafmonument van Inge. Hier kunnen vrienden, vriendinnen, familie en kennissen hun steentje leggen in het gootje en verticale gedeelte. Het steentje geeft de gebondenheid met Inge aan.

Het grafmonument is ontworpen door Kris van der Werve, kunstenaar en een goede vriendin van Inge. Het monument is gemaakt door de vader en haar broer. Het gedichtje op het monument komt van een oom van Inge.

Het verticale gedeelte van het monument is de vlam, het vuur dat Inge had zoals ze leefde.

Wie was Inge

Ter nagedachtenis aan Inge Caljouw, die 14 juni 2020 overleed aan de gevolgen van een aanrijding met een personenauto, is er besloten om Stichting Inge Sportfonds op te richten. Deze zal zich inzetten voor sport voor mensen met een beperking binnen Zeeland. Inge was heel sociaal. Ze komt uit een warme familie. Inge was een prachtmens met oog voor mensen die moeilijk zaten. Daar nam ze de tijd voor.

Inge werd geboren met het zeldzame syndroom van Goldenhar, waarbij schedel en wervelkolom vervormd zijn. Een breuk in het ruggenmerg verlamde haar onderlichaam tot haar middel. Ze stond altijd positief in het leven. Ze was heel zelfstandig. Ze werkte en sportte als ieder ander en waarschijnlijk meer dan de meesten. Ze had het leven lief.

Inge was heel sportief en droeg dat graag uit. Ze was ruim tien jaar lid van rolstoelhockeyclub SGB in Goes. Naast fanatiek hockeyster was Inge ook coördinator binnen de handbewogen hockey. Ruim zeven jaar geleden werd Inge secretaris van de SGB. Samen met oud-gymleraar Michiel Ruiter zette ze rolhockey-clinics op, zoals op de Markt in Goes.

Buiten de SGB gaf ze gastlessen op middelbare scholen en bij de HZ. Daar kwamen de beeldvormingslessen bij. Ze liet scholieren ontdekken wat mensen met een beperking vooral wél kunnen. Met haar collectie YouTube-video’s van opmerkelijke prestaties van anderen en van haar eigen dagelijkse leven wist ze honderden leerlingen te raken. Ze haalde haar diploma communicatie aan de HZ in 2005 en werd in 2017 gediplomeerd leefstijlcoach. Ook was ze erg bezig met gezond leven.

Vijf jaar lang schreef Inge elke maand portretten van de Vlissingse Helden in de Vlissingse bode. Dit zijn de vrijwilligers van Vrijwilligerspunt Vlissingen. Inge schreef ook verslagen van de Vrijwilligersmarkten en deed interviews bij de uitreiking van de Frans Naereboutprijs.

Met de oprichting van het Inge Sportfonds kunnen we het gedachtegoed van Inge voortzetten.